Marek Kotański zwany "Kotanem" - człowiek instytucja, urodził się 11 marca 1942 roku w Warszawie, w rodzinie o bogatych tradycjach humanistycznych.
Dzieciństwo upłynęło Kotańskiemu w domu, który był otwarty dla każdego potrzebującego pomocy człowieka. Już w szkole średniej Marek był inicjatorem kilku akcji, które miały na celu pomoc ludziom w potrzebie. Z wyborem kierunku studiów nie miał najmniejszego problemu. Już od rozpoczęcia studiów psychologicznych w 1960 roku działał na rzecz Ruchu Młodych Wychowawców, opiekując się sierotami i młodzieżą dotkniętą patologiami społecznymi. Dodatkowo rozpoczął współpracę ze Społecznym Komitetem Przeciwdziałania Alkoholizmowi i współtworzył Ruch "Trzeźwość". W 1974 roku podjął pracę w Szpitalu Psychiatrycznym w Garwolinie, na oddziale dla ludzi uzależnionych od narkotyków. W 1978 roku założył pierwszy w Polsce Ośrodek na Rzecz Przeciwdziałania Narkomanii po nazwą Monar. Placówka ta mieściła się w Głoskowie pod Garwolinem. Kotański rozpoczął pracę z grupą pacjentów ze szpitala w Garwolinie. Efekty jego pracy były zaskakujące i dużo lepsze niż się spodziewano. To zaowocowało powstaniem kolejnych ośrodków Monaru. Kolejnym etapem działalności Marka Kotańskiego było organizowanie w latach osiemdziesiątych domów dla osób dotkniętych wirusem HIV oraz chorych na AIDS w ramach stowarzyszenia "Solidarni Plus".
W latach 1985 - 1994 Marek Kotański organizował akcję "Łańcuch Czystych Serc", w której tysiące młodych ludzi łączyło podało sobie dłonie w łańcuchu łączącym Tatry z Bałtykiem, w myśl idei humanitaryzmu. Z tej okazji zorganizowano wiele koncertów Czystych Serc. W tym okresie był inicjatorem działań ukierunkowanych na trzeźwość i akcji pod hasłem "Kupą Mości Panowie", piętnującą zanieczyszczenie środowiska. Realizator akcji nazwanej "Łańcuchem Czystych Serc", w ramach której setki tysięcy ludzi złączyło dłonie, jednocząc Bałtyk z Tatrami. W styczniu 1994 r. stworzył "Markot" - instytucję walczącą z problemem bezdomności. W 1997 r. doprowadził do powstania pisma dla bezdomnych "My giganci". W styczniu 1998 r. powołał nowy ruch w strukturach "Monaru" - ruch społeczny na rzecz dzieci specjalnej troski. Pomysłodawca piekarni dla bezdomnych i biednych w Warszawie, Domu Azylanta i Uchodźcy oraz "Bajki" - ośrodka dla samotnych matek. 14 kwietnia ustanowił Światowym Dniem Ludzi Bezdomnych. W ten dzień - w 2002 r. otworzył w Warszawie hospicjum dla ludzi bezdomnych. Z wykształcenia psycholog i terapeuta. Laureat wielu nagród i wyróżnień: dwukrotnie Victora, nagrody imienia Brata Alberta, a za wybitne zasługi w niesieniu pomocy drugiemu człowiekowi - Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Przez dzieci odznaczony Orderem Uśmiechu w 2000 r. Założyciel Monaru zginął w nocy z niedzieli na poniedziałek 19 sierpnia 2002 roku w wypadku drogowym, do którego doszło przed północą w Nowym Dworze Mazowieckim. Kotańskiego natychmiast przewieziono do szpitala, jednak mimo starań lekarzy nie udało się go uratować. Jego śmierć była dla wszystkich ogromnym szokiem.
Marek Kotański potrafił udowodnić polskiemu społeczeństwu, iż ludzie z tak zwanego marginesu są godni pomocy. Był człowiekiem o ogromnej charyzmie, którego działania były szczególnie ukierunkowane na tych, którym nikt już nie chciał pomóc. Swoim sposobem bycia przekonywał większość część naszego społeczeństwa o celowości i praktycznym znaczeniu pracy. Mówił o tolerancji w stosunku do osób, które bardzo łatwo spycha się na margines życia.
Twierdził, iż cierpiał na swoistą chorobę miłości do ludzi i imperatyw udzielania pomocy chorym i nieszczęśliwym, wśród których żył i pracował.
Źródło: www.wprost.pl www.polska.pl
